Wanneer je een zakelijk geschil heb, dan zijn er een aantal manieren om daar mee om te gaan. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om officieel het gelijk aan jouw kant te krijgen door een civiele procedure aan te spannen. Dat kost geld, energie en vaak heel veel tijd. Drie zaken die je veel beter aan andere zaken kunt besteden. Een andere keuze is proberen het geschil samen op te lossen, waarbij je meestal wat water bij de wijn zult moeten doen. Het voelt dan uiteindelijk misschien niet 100% goed, maar kunt wel een hoofdstuk afsluiten
Ja, Gert-Jan Regtuit en ik hebben zo’n geschil.
Nee, daar komen we samen niet uit.
Ik heb daar allang een streep onder gezet. Gert-Jan misschien ook, maar in een oud bericht op Twitter geeft hij aan dat hij door mij ‘belazerd’ is.
Ben je helemaal belazerd, Gert-Jan Regtuit?!
Gert-Jan Regtuit heeft mij ingehuurd voor het bouwen van een nieuwe website. Dat verliep aanvankelijk prima, maar gaandeweg kwamen er steeds meer werkzaamheden bij. In beginsel doe ik daar niet moeilijk over, maar als het te gek wordt, dan zal ik aangeven dat extra uren vergoed moeten worden. Dat lijkt mij (en mensen om mij heen) de normaalste zaak van de wereld. Gert-Jan denkt daar echter anders over. Hij wilde het project op een bepaald moment overdragen aan iemand anders, wat prima is natuurlijk, maar ook zijn aanbetaling terug. En daar ging ik niet in mee.
Ik vraag een aanbetaling om ervoor te zorgen dat wanneer klanten, om welke reden dan ook, tijdens het project besluiten het werk liever door iemand anders uit te laten voeren, ik in ieder geval gedeeltelijk gecompenseerd wordt voor mijn tijd. En NEE, Gert-Jan Regtuit, als de website al bijna klaar is en er twee keer zoveel uren zijn gemaakt dan afgesproken, dan krijg je die aanbetaling niet terug. Vind je dat niet prettig, dan moet je besluiten de zaak voor te leggen aan een civiele rechtbank en niet via Twitter je heil zoeken.
En wie is Hans Visser?
Hans visser is een ei, of netter gezegd: IK vind hem een ei. Hans is (blijkbaar) iemand die voor een dubbeltje op de eerst rij wil zitten. Daar is op zich niets mis mee, maar wanneer blijkt dat je voor het dubbeltje niet meer dan een staanplaats achterin kunt kopen en je dan gaat janken, dan ben je wat mij betreft een ei.
Hans Visser vroeg een offerte aan voor het bouwen van een simpele website. Het tarief vond hij echter te hoog. Hij wilde zelf gaan bouwen. Hij heeft het lef mij een oplichter te noemen, terwijl hij nog nooit een cent aan mij heeft overgemaakt en niets meer heeft gedaan dan een offerte aan te vragen. EI !!!
